Viktor Škrabanj, akademski slikar, rođen je 1936. godine u Bečeju. Osnovnu školu, muzičku školu i gimnaziju pohađao je u Bečeju. Likovnu akademiju je završio u Ljubljani 1962. godine na slikarskom odseku u klasi profesora Maksima Sedeja. Njegovo preko četiri decenije dugo stvaralaštvo, u oblasti likovne umetnosti, otkriva izuzetan talenat, disciplinu, neiscrpnu energiju.
Na likovnoj sceni Vojvodine 50-tih godina dolazi do vidnih promena, napuštanja tradicionalnih shvatanja likovne celine i do zaoštrenih sukoba različitih programa i ideja. Bilo je to vreme sučeljavanja novih ideja: ekspresionizma boje i forme, geometrizma, prvih oblika apstrakcije i asocijativnog slikarstva. Već 60-tih godina kada Viktor Škrabanj stupa na likovnu scenu, modernizam je znatno manje istraživački i inovatorski. Ova stvaralačka klima odgovarala je introvertnoj prirodi Viktora Škrabanja koji je odbio da tumara vodama trendovskim i da prihvati ona estetička shvatanja koja diktira dato vreme i određena društvena sredina.
Njegovi slikarski počeci bili su uslovljeni time što se likovno formirao u Ljubljani, školi koja se oslanjala na figurativnu tradiciju zapadne umetnosti, naročito renesanse. Upravo zbog toga duboko osećanje za čovečnost, za svakodnevnu stvarnost u osnovi je celokupnog njegovog rada. Škrabanj je slikar idealne realnosti. Opredelio se za posebnu vrstu estetizma zasnovanog na klasičnoj kompoziciji, crtačkoj preciznosti, minucioznom islikavanju površina, punoj materializaciji oblika, uzdržanom koloritu, koji više otkriva klasične majstore nego ruku modernog slikara. Ono što slika su vizuelne impresije i recepcije koje godinama sedimentiraju i talože u duboko podsvesno, da bi u jednom momentu izbile na površinu i ponovo oživele na platnima. Slikama se posvećuje celim svojim bićem. Neumorno hvata skice, beleške na licu mesta, kompoziciju formira tek nakon dugog posmatranja, brojnih studija i najprisnijeg poznavanja subjekta, oslanjajući se na čudesnu vizuelnu memoriju. Portreti i figuralne kompozicije su anatomski savršene i psihološki duboko okarakterisane.
Pre ili kasnije u stvaralaštvu svakog istinskog umetnika nastupa trenutak preispitivanja umetničkog izraza, kao rezultat nagomilanog iskustva, svesti o nužnosti promene. Viktor Škrabanj 80-tih godina nalazi put vlastitog umetničkog preobražaja. Otkriva moćnu prirodu boje, njenu privlačnost za posmatrače slikarskih dela. Izgrađuje vlastiti svet, osobnu leksiku, inventar simbola i uspomena. Kompozicije su sada razgibane, odišu svežinom. U očigledno izmišljenom prizoru slobodno plutaju raspoređeni predmeti i bića, lica izmučena teškim životom, tragičnom sudbinom, na kojima je vreme ostavilo svoje duboke ožiljke. Njima suprotstavlja ženske figure porculanskog tena i diskretne lepote, kao simbole života, nastajanja, uzdizanja. Oštri i mutni planovi, namerna nedovršenost imaju svoju posebnu simboliku i čine osoben likovni iskaz umetnika.
Viktor Škrabanj poseduje složeno i bogato slikarsko iskustvo, ali i jedno dragoceno poznavanje klasičnih slikarskih principa, tehnika i materijala. Suvereno vlada likovnom strukturom slike, zato njegova slika danas deluje celovito i autoritativno.