Rođen je 1928. u Odesi, bivšoj SSSR.
Od 1929 – 1944. živi u Moskvi, koju je napustio, da bi kao dobrovoljac učestvovao sa svojim bratom u borbama za oslobođenje Beograda. Dve godine stariji brat Spartak gine u tim borbama.
Po završetku rata, upisao je Likovnu akademiju u klasi Đorđa Andrejevića. Ulazi potom u beogradski likovni krug i stvara kao samostalni umetnik zajedno sa kolegama među kojima ističem Majdu Kurnik, Danicu Antić, Kseniju Divjak, Oliveru Kangrgu, Maria Maskarelija, Aleksandra Tomaševića i druge.
Član ULUS-a je od 1957-me godine.
Narodni muzej, Muzej grada Beograda, Savremena galerija u Lazarevcu kao i nekoliko muzeja u Srbiji poseduju njegove slike. Kolekcija gradonačelnika Moskve, rektorat u Tokiju, Narodna biblioteka u Beogradu, brojne kolekcije poznatih ustanova, firmi i privatni kolekcionari širom sveta, vlasnici su slika ovog umetnika.
U svom dugom stvaralaštvu izlagao je radove putem samostalnih izložbi. Učestvovao je na velikom broju kolektivnih nastupa. Za svoj rad dobio je više nagrada među kojima ističem četiri nagrade na izložbi „Beograd-inspiracija slikara“, i nagrada na sajmu Art Expo 2002. godine i nagradu za životno delo 2010.Tipičan je predstavnik beogradske škole slikanja, a motive za svoje slike, pronalazi u zapisima sveta kojeg vidi oko sebe – najčešće vedute Beograda, mrtve prirode, cveće.