Boško Karanović je jedan od rodonačelnika moderne grafike u Srbiji, a njegov doprinos afirmaciji i uspostavljanju medijskih standarda u ovoj oblasti već je istorizovan u velikim muzejskim projektima druge polovine 20. veka. Pojam beogradska grafička škola - odnegovan odnos prema tradiciji i klasičnim sredstvima grafičkog medija – svakako se vezuje za ovog autora. Karanović pripada generaciji velikih idealista, a poznato je da je njegov umetnički rad neodvojiv od pedagoškog delovanja. Ustanovio je grafičke zbirke na Akademiji/Fakultetu likovnih umetnosti i u Grafičkom kolektivu, funduse kabineta savremene srpske grafike.
Tokom godina, sa svojih mnogobrojnih studijska putovanja - Italija, Grčka, Švajcarska, Francuska, Britanija, Egipat, Španija, SSSR, Turska, Holandija i Japan – donosio je stotine crteža (i skica) u džepnim blokovima i ova danas mala, privatna istorija umetnosti, gotovo u dnevničkoj formi (i nepretencioznom formatu), podseća na Karanovićevo oduševljenje i afinitet za pojedine umetničke epohe koje je otkrivao u svetskim muzejima.
Boško Karanović (1924). Diplomirao 1948. slikarstvo na Akademiji za likovne umetnosti, a specijalizirao grafiku. Četiri decenije bio profesor na grafičkom odseku Akademije za likovne umetnosti u Beogradu.
Jedan je od osnovača Grafičkog kolektiva (1949) u čijem okviru je pokrenuo (1954) i Klub ljubitelja grafike – ARTA. Od 1947. izlaže grafike (i slike), samostalno i na brojnim jugoslovenskim i međunarodnim izložbama.
Nagrade/ izbor: Oktobarska nagrada grada Beograda, nagrada Oktobarskog salona, Veliki pečat Grafičkog Kolektiva, Zlatna igla ULUS-a, Vukova nagrada...
