Mirković je rođen 1957. godine na Cetinju. Završio je Fakultet likovnih umjetnosti u Beogradu, u klasi profesora Boška Karanovića. Bio je član Udruženja likovnih umjetnika Crne Gore od 1990. godine.
Istoričarka umjetnosti Ljiljana Zeković kazala je da je Mirković decenijama ostao vjeran klasičnim grafičkim tehnikama.
- U limogravurama je bio prepoznat po izradi višebojnih otisaka - monotipije u kombinaciji akvatinte i bakropisa. Njegova interesovanja kretala su se od realnog (pejzaži) do asocijativno-apstraktnih kombinacija. Tako, asocijativne crnogorske predjele na kojima se spajaju zemlja, voda i nebo (,,Smiraj“) nekad reducira do apstraktnih formi („Tvrđave i barke“). Pored navedenih, motivi njegovih radova su i urbani objekti, ribe, plodovi mora… Radio je i ambijentalne minijature, kolaže i crteže (crno-bijele i kolorisane). Samostalno je izlagao na Cetinju, u Podgorici i Beranama, a učestvovao je na više kolektivnih izložbi - podsjetila je Zeković.
U intervjuu za Pobjedu 2015. godine Mirković je istakao da grafika polako počinje da gubi korak i dah sa vremenom.
- Ona je teška umjetnost, možda ljudi imaju strah od poznavanja, odnosno, nepoznavanja grafike. Teža je od ostalih, jer se mi grafici dajemo jedan dan, a ne godinu. Ako promakne neka greška, ili je ispravljate momentalno ili cijepate i bacate. A slika može da se dorađuje pet godina. To je velika razlika - kazao je Mirković.
Komenatrišući status umjetnika u Crnoj Gori istakao je da bi bio najsrećniji kada bi jednom za svagda taj status zaslužio neko dobro mjesto i ime.
- A ne da se namještaju nagrade, da se kolege na taj način devastiraju. Zašto bi neko uzeo nagradu koju ne zaslužuje? Kako to može da podnese? Ti si je nekome uzeo, tebi su je namjestili, a zajedno smo konkurisali. Nas četvoro ili petoro – kazao je Mirković.
