AFAN DE RIVERA, Karlo, slikar (Mali Lošinj, 28.10.1885— Mostar, 02.06.1979).
Sin Francisca, austrijskog oficira, i Nike, rođ. Bunić, iz Dubrovnika. Osnovnu školu pohadjao u Dubrovniku, obrtnu 1899–1903. u Zagrebu. Po završetku školovanja, radio je kao dekorativni slikar na javnim, privatnim i sakralnim objektima u Zagrebu, Slavoniji i Dalmaciji. God. 1904. asistent je u privatnoj slikarskoj školi Bele Čikoša Sesije i Menci Clement Crnčića u Zagrebu. Od 1904. do 1912. zaposlen je kao dekorativni slikar kod nekoliko poslodavaca u Trstu na uređenju enterijera javnih i privatnih građevina. S kraćim prekidima studirao je 1915–1917. na Višoj školi za umjetnost i umjetni obrt u Zagrebu. Od 1918. živio je u Mostaru, gde mu se već pre preselila porodica iz Dubrovnika. Tu je između dva rata radio kao zubotehničar i slikar, a posle rata najpre kao scenograf pozorišta i Kulturno-umetničkog društva »Abrašević«, a zatim 1949–1957. kao nastavnik crtanja. God. 1926. bio je na studijskom putovanju u Rimu, Firenci i Veneciji. Bio je član ULUBiH-a.
De Riverin slikarski opus može se podeliti u dve faze: prva (1918–1930), s manjim izuzecima, obuhvata dela rađena u tehnici ulja, a druga, radove u akvarelu nastale od 1930. do 1970. Radovi iz prve faze pod uticajem su zagrebačke slikarske škole, gde se zaustavio na pola puta između tradicionalno shvaćenog i koloristički slobodnije obrađenog portreta. Iz 1918. zanimljiva su dva ulja: „Devojka sa žutim šeširom“, intenzivnog kolorita i slobodnog poteza, i „Moja sestra“, primer intimnog portreta s postignutom ravnotežom između tradicije i modernih rešenja. Početkom četvrte decenije postao je poznat likovnoj javnosti po akvarelima. Za njegov dalji slikarski razvoj posebno je bilo važno desetogodišnje prijateljstvo sa slikarom Antunom Motikom koji je od 1929. do 1939. živeo i radio u Mostaru. U akvarelu je radio mrtve prirode, pejzaže, portrete, enterijere, marine, folklorne motive i dr. U njegovom opsežnom slikarskom opusu, mostarski su motivi sadržaj čitavog ciklusa akvarela, nastalog tokom četiri decenije. Slikao je i motive s Jadrana, posebno iz Dubrovnika. Godinama je nastojao – i uspevao – proniknuti u tajne akvarelske tehnike. Svoje je akvarele slikao velikom lakoćom, bez prethodnog skiciranja. God. 1949. kopirao je freske u manastiru Gračanica i u crkvi Lomnici u istočnoj Bosni. Samostalno je izlagao u Zagrebu (1917, 1938, 1941, 1954), Beogradu (1937), Splitu (1938), Sarajevu (1946, 1962), Cetinju (1951), Mostaru (1953, 1962) i Londonu (1969). Retrospektivnu izložbu imao je u Mostaru 1976/1977. i Sarajevu 1977. Učestvovao je na izložbi POLA VEKA HRVATSKE UMETNOSTI 1938/1939. u Zagrebu, kao i na izložbama ULUBiH-a 1946–1976. u svim većim mestima u zemlji. Dela mu se nalaze u privatnim kolekcijama, kao i u galerijama u zemlji i inostranstvu. Vrednije zbirke su kod autorovih naslednika, u Umetničkoj galeriji u Sarajevu i u Ekspozituri Umetničke galerije u Mostaru. Za dugogodišnju slikarsku aktivnost dobio je 1968. 27–julsku nagradu za životno delo.
De Rivera pripada generaciji slikara zagrebačke škole iz prvih decenija XX veka. Stvarajući između dva rata u teškim životnim i umetničkim uslovima, ostavio je opsežan slikarski opus toplih, prozračnih, svežih i suptilnih akvarela kojima je teško naći premca u BiH.