Doajen i bard vojvođanske likovne scene-vajar i slikar, čovek čije kompozicije rađene u tehnici pečene i glazirane keramike, krase mnoga velelepna zdanja širom zemlje i čovek, koji je Caru Hailu Selasiju po narudžbi uradio 15 keramičkih reljefa davne 1975 godine...
Uz veliki broj umetničkih i prostornih keramika koje su deo bogatog umetničkog opusa akademskog slikara Ljubiše Petrovića, a koje krase javne prostore širom Balkana, za Novosađane je najpoznatija rozeta koja krasi šalter salu Železničke stanice.
I ne samo najpoznatija, i ne samo za Novosađane - nego i za sve oni koji iz Novog Sada odlaze ili u njega dolaze, simbol našeg grada koji je neizostavan deo novosadske dobrodošlice.
Ljubiša Petrović je slikarstvo završio u Beogradu 1951. godine u klasi čuvenog profesora Ivana Tabakovića. Od Beograda, preko Zemuna, Novog Sada, Briona, Sombora, Sremske Mitrovice, Zrenjanina, Ljubljane, Moskve (hotel Sojuz), Karlovih Vary (Sanatorijum Sanssouci), Kulturnog centra Kuwait, Međunaradnog muzeja umetničke keramike Faenza u Italiji - nalaze se prostori kojima su keramike ovog umetnika udahnule novi život.
Dela Ljubiše Petrovića nagrađivana su na međunarodnim izložbama umetničke keramike sa tri zlatne medalje u Italiji, a dobitnik je i priznanja zlatna forma.
Pored svog umetničkog rada, Ljubiša Petrović je bio i dugogodičnji cenjen profesor i direktor Umetničke škole u Novom Sadu. Preminuo je u januaru 2019. godine.
